Proces chłodzenia adiabatycznego to nawilżanie powietrza w warunkach adiabatycznych, co z punktu widzenia termodynamiki oznacza proces, podczas którego nie zachodzi wymiana energii między układem a otoczeniem.
Całkowita energia cieplna powietrza to suma dwóch rodzajów energii cieplnej. Są to: ciepło jawne i ciepło utajone. Ciepło jawne jest to ciepło odczuwalne, mierzone za pomocą termometru. Ciepło utajone, zwane też ciepłem przemiany fazowej, to energia pobierana lub oddawana przez powietrze, kiedy woda zmienia swój stan skupienia, np. podczas parowania.
W procesie parowania szybko poruszające się cząsteczki powietrza zderzają się z cząsteczkami wody. Przekazana w ten sposób energia powoduje zmianę stanu skupienia wody. Po przekazaniu energii cząsteczki powietrza poruszają się wolniej, powoduje to spadek jego temperatury. Wzrasta energia utajona, maleje zaś energia jawna powietrza.
W systemach wentylacji z funkcją chłodzenia adiabatycznego ciepłe powietrze zewnętrzne przepuszczane jest przez zwilżony wodą materiał desorpcyjny. Parująca woda odbiera energię z powietrza, które się ochładza. Efektywność takiego systemu jest tym większa, im cieplejsze i bardziej suche jest powietrze zewnętrzne.